دیاموند سوترا» یک خطبه باستانی بودایی است که نسل بودایی‌ها از قرن پنجم میلادی آن را به خاطر سپرده و می‌خوانند. سوترا، که بر ذات گمراه کننده دنیای مادی تاکید دارد، ابتدا به زبان سانسکریت در هند نوشته شد و بعد در سال ۴۰۱ میلادی به زبان چینی ترجمه شد. گفته می‌شود که تعالیم دیاموند سوترا، مثل تیغ الماس، توهمات دنیای مادی را می‌بُرد تا واقعیت و ابدیت را روشن کند.
یک نسخه از ترجمه اصلی، روی یک طومار کاغذی زرد
رنگ به طول ۵.۵ متر چاپ شده و در کتابخانه بریتانیا در لندن نگهداری می‌شود. چند خط
آخر متن، نشان می‌دهد چه کسی، چه زمانی و چرا آن را چاپ کرده است: «احتراما به خاطر
گسترش جهانی توسط وانگ جی به نمایندگی از پدر و مادرش، ۱۱ مه
ریخ دقیق این نسخه خاص از دیاموند سوترا، آن را قدیمی‌ترین نسخه چاپ شده و تاریخ دار جهان می‌کند. دیاموند سوترا با استفاده از چاپ نقش‌چوبی چاپ شده، تکنیکی که در آن متن با دقت به شکل نقش برجسته روی یک بلوک چوبی حکاکی می‌شود، سپس با فرو بردن چوب در جوهر، روی کاغذ یا پارچه مُهر می‌شود. این طومار شامل هفت قطعه کاغذ می‌شود، هر یک از آن‌ها با یک بلوک چوبی چاپ شده و به هم وصل شده اند
دیاموند سوترا توسط یک راهب داخل غاری در سایت «غار هزار بودا» در نزدیکی دانهوانگ، شمال غربی چین کشف شد. هوای خشک بیابانی شرایط مناسبی را برای حفظ این طومار فراهم کرده بود. همچنین رنگ زرد استفاده شده روی طومار از درخت فلدندرن به دست آمده بود که خاصیت حشره کشی داشته و به حفظ این نسخه کمک کرده است
دیاموند سوترا درمیان بیش از ۴۰ هزار طومار و سندی بود که در یک غار مخفی حدود هزار سال پیش پنهان شده بود. وقتی باستان شناس «مارک اورل استین» درباره طومار‌ها شنید، به نگهبانان غار رشوه داد و هزاران نسخه از جمله دیاموند سوترا را قاچاقی با خود برد. بریتانیا به خاطر این تلاش از او تقدیر کرد و حتی مقام شوالیه به او داد، اما چینی‌ها او را «دزد» نامیدند
